ທັມມະປະຣິຍາຍະ
( ຫັນທະ ມະຍັງ ທັມມະປະຣິຍາຍະ ຄາຖາໂຍ ພະນາມະ ເສ )
ສັພເພ ສັຕຕາ ມະຣິສສັນຕິ ມະຣະນັນຕັງ ຫິ ຊີວິຕັງ,
ຊະຣັງປິ ປັຕຕະວາ ມະຣະນັງ ເອວັງ ທັມມາ ຫິ ປານິໂນ,
ຍະມະກັງ ນາມະຣູປັນຈະ ອຸໂພ ອັນໂຍຍະນິສສະສິຕາ,
ເອກັສສະມິງ ພິຊຊະມານັສສະມິງ ອຸໂພ ພິຊຊັນຕິ ປັຈຈະຍາຕິ,
ຍະຖາປິ ອັນຍະຕະຣັງ ພີຊັງ ເຂຕເຕ ວຸຕຕັງ ວິຣູຫະຕິ,
ປາຖະວີຣະສັນຈະ ອາຄັມມະ ສິເນຫັນຈະ ຕະທູພະຍັງ,
ເອວັງ ຂັນທາ ຈະ ທາຕຸໂຍ ຊະ ຈະ ອາຍະຕະນະ ອິເມ,
ເຫຕຸງ ປະຕິຈຈະ ສັມພູຕາ ເຫຕຸພັງຄາ ນິຣຸຊຖະເຣ,
ຍະຖາ ຫິ ອັງຄະສັມພາຣາ ໂຫຕິ ສັທໂທ ຣະໂຖ ອິຕິ,
ເອວັງ ຂັນເທສຸ ສັນເຕສຸ ໂຫຕິ ສັຕໂຕຕິ ສັມມະຕິ,
ອຸໂພ ປຸນຍັນຈະ ປາປັນຈະ ຍັງ ມັຈໂຈ ກຸຣຸເຕ ອະທະ,
ຕັນຫິ ຕັສສະ ສະກັງ ໂຫຕິ ຕັນຈະ ອາທາຍະ ຄັຈຊະຕິ,
ຕັນຈັສສະ ອະນຸຄັງ ໂຫຕິ ສາຍາວະ ອະນຸປາຍິນີ,
ສັທທາຍະ ສີເລນະ ຈະ ໂຍ ປະວັທຖະຕິ,
ປັນຍາຍະ ຈາເຄນະ ສຸເຕນະ ຈູພະຍັງ,
ໂສ ຕາທິໂສ ສັປປຸຣິໂສ ວິຈັກຂະໂນ,
ອາທີຍະຕິ ສາຣະມິທເທວະ ອັຕຕະໂນ,
ອັຊເຊວະ ກິຈຈະມາຕັປປັງ ໂກ ຊັນຍາ ມະຣະນັງ ສຸເວ,
ນະ ຫິ ໂນ ສັງຄະຣັນເຕນະ ມະຫາເສເນນະ ມັຈຈຸນາ,
ເອວັມພູເຕສຸ ເປຍເຕສຸ ສາທຸ ຕັຕຖາຊຊຸເປກຂະນາ,
ອະປິ ເຕສັງ ນິໂຣທະຍາ ປະຕິປັຕຕະຍາຕິ ສາທຸກາ,
ສັພພັງ ສັມປາທະນີຍັນຫິ ອັປປະມາເທນະ ສັພພະທາຕິ,
ສັພເພ ສັຕຕາ ມະຣິສສັນຕິ ມະຣະນັນຕັງ ຫິ ຊີວິຕັງ,
ຊະຣັງປິ ປັຕຕະວາ ມະຣະນັງ ເອວັງ ທັມມາ ຫິ ປານິໂນ,
ຍະມະກັງ ນາມະຣູປັນຈະ ອຸໂພ ອັນໂຍຍະນິສສະສິຕາ,
ເອກັສສະມິງ ພິຊຊະມານັສສະມິງ ອຸໂພ ພິຊຊັນຕິ ປັຈຈະຍາຕິ,
ຍະຖາປິ ອັນຍະຕະຣັງ ພີຊັງ ເຂຕເຕ ວຸຕຕັງ ວິຣູຫະຕິ,
ປາຖະວີຣະສັນຈະ ອາຄັມມະ ສິເນຫັນຈະ ຕະທູພະຍັງ,
ເອວັງ ຂັນທາ ຈະ ທາຕຸໂຍ ຊະ ຈະ ອາຍະຕະນະ ອິເມ,
ເຫຕຸງ ປະຕິຈຈະ ສັມພູຕາ ເຫຕຸພັງຄາ ນິຣຸຊຖະເຣ,
ຍະຖາ ຫິ ອັງຄະສັມພາຣາ ໂຫຕິ ສັທໂທ ຣະໂຖ ອິຕິ,
ເອວັງ ຂັນເທສຸ ສັນເຕສຸ ໂຫຕິ ສັຕໂຕຕິ ສັມມະຕິ,
ອຸໂພ ປຸນຍັນຈະ ປາປັນຈະ ຍັງ ມັຈໂຈ ກຸຣຸເຕ ອະທະ,
ຕັນຫິ ຕັສສະ ສະກັງ ໂຫຕິ ຕັນຈະ ອາທາຍະ ຄັຈຊະຕິ,
ຕັນຈັສສະ ອະນຸຄັງ ໂຫຕິ ສາຍາວະ ອະນຸປາຍິນີ,
ສັທທາຍະ ສີເລນະ ຈະ ໂຍ ປະວັທຖະຕິ,
ປັນຍາຍະ ຈາເຄນະ ສຸເຕນະ ຈູພະຍັງ,
ໂສ ຕາທິໂສ ສັປປຸຣິໂສ ວິຈັກຂະໂນ,
ອາທີຍະຕິ ສາຣະມິທເທວະ ອັຕຕະໂນ,
ອັຊເຊວະ ກິຈຈະມາຕັປປັງ ໂກ ຊັນຍາ ມະຣະນັງ ສຸເວ,
ນະ ຫິ ໂນ ສັງຄະຣັນເຕນະ ມະຫາເສເນນະ ມັຈຈຸນາ,
ເອວັມພູເຕສຸ ເປຍເຕສຸ ສາທຸ ຕັຕຖາຊຊຸເປກຂະນາ,
ອະປິ ເຕສັງ ນິໂຣທະຍາ ປະຕິປັຕຕະຍາຕິ ສາທຸກາ,
ສັພພັງ ສັມປາທະນີຍັນຫິ ອັປປະມາເທນະ ສັພພະທາຕິ,
ທັມມະປະຣິຍາຍະ (ແປ)
( ຫັນທະ ມະຍັງ ທັມມະປະຣິຍາຍະ ຄາຖາໂຍ ພະນາມະ ເສ )
ສັພເພ ສັຕຕາ ມະຣິສສັນຕິ ມະຣະນັນຕັງ ຫິ ຊີວິຕັງ, ສັຕທັ້ງຫລາຍທັ້ງສິ້ນຈັກຕ້ອງຕາຍ ເພາະ ຊີວິດນີ້ມີຄວາມຕາຍເປັນທີ່ສຸດຮອບ,
ຊະຣັງປິ ປັຕຕະວາ ມະຣະນັງ ເອວັງ ທັມມາ ຫິ ປານິໂນ, ແມ້ຈະຢູ່ໄດ້ເຖິງຊະຣາກໍຕ້ອງຕາຍ, ເພາະສັຕທັ້ງຫລາຍຍ່ອມເປັນຢ່າງນີ້ຕາມທັມມະດາ,
ຍະມະກັງ ນາມະຣູປັນຈະ ອຸໂພ ອັນໂຍຍະນິສສະສິຕາ, ກໍນາມແລະຮູປຄືກາຍກັບໃຈ, ຍ່ອມອາສັຍກັນຢູ່ເປັນຂອງຄູ່ກັນ,
ເອກັສສະມິງ ພິຊຊະມານັສສະມິງ ອຸໂພ ພິຊຊັນຕິ ປັຈຈະຍາຕິ, ເມື່ອຝ່າຍໃດຝ່າຍນຶ່ງແຕກສລາຍ, ທັ້ງ 2 ຝ່າຍກໍສລາຍໄປດ້ວຍກັນ,
ຍະຖາປິ ອັນຍະຕະຣັງ ພີຊັງ ເຂຕເຕ ວຸຕຕັງ ວິຣູຫະຕິ, ປຽບເໝືອນພືດ ຢ່າງໃດຢ່າງນຶ່ງ ທີ່ຫວ່ານລົງແລ້ວໃນພື້ນແຜ່ນດິນ, ຍ່ອມງອກຂຶ້ນໄດ້,
ປາຖະວີຣະສັນຈະ ອາຄັມມະ ສິເນຫັນຈະ ຕະທູພະຍັງ, ເພາະອາສັຍຣົສແຫ່ງແຜ່ນດິນ ແລະເຊື້ອໃນຢາງແຫ່ງພືຊນັ້ນໆ,
ເອວັງ ຂັນທາ ຈະ ທາຕຸໂຍ ຊະ ຈະ ອາຍະຕະນະ ອິເມ, ຂັນທັ້ງ 5 ແລະທາຕທັ້ງຫລາຍ, ພ້ອມທັ້ງອາຍະຕະນະທັ້ງ 6 ນີ້ກໍເໝືອນກັນ,
ເຫຕຸງ ປະຕິຈຈະ ສັມພູຕາ ເຫຕຸພັງຄາ ນິຣຸຊຖະເຣ, ອາສັຍເຫດຈຶ່ງເກີດຂຶ້ນໄດ້, ເມື່ອເຫດນັ້ນແຕກສລາຍກໍຍ່ອມດັບໄປ,
ຍະຖາ ຫິ ອັງຄະສັມພາຣາ ໂຫຕິ ສັທໂທ ຣະໂຖ ອິຕິ, ປຽບເໝືອນການປະກອບຊິ້ນສ່ວນຣົຖເຂົ້າດ້ວຍກັນ, ຄຳຮຽກວ່າ ຣົຖກໍມີຂຶ້ນໄດ້,
ເອວັງ ຂັນເທສຸ ສັນເຕສຸ ໂຫຕິ ສັຕໂຕຕິ ສັມມະຕິ, ເມື່ອຂັນທັ້ງ 5 ຍັງມີຢູ່ກໍເໝືອນກັນ, ຄໍາສົມມຸດວ່າຄົນແລະສັຕກໍມີຂຶ້ນໄດ້,
ອຸໂພ ປຸນຍັນຈະ ປາປັນຈະ ຍັງ ມັຈໂຈ ກຸຣຸເຕ ອະທະ, ເມື່ອຜູ້ທີ່ຕາຍໄປ ທຳບຸນແລະບາບໃດໆ ໃນໂລກນີ້ແລ້ວ,
ຕັນຫິ ຕັສສະ ສະກັງ ໂຫຕິ ຕັນຈະ ອາທາຍະ ຄັຈຊະຕິ, ບຸນແລະບາບນັ້ນແລ ຍ່ອມເປັນຂອງໆເຂົາຜູ້ນັ້ນໂດຍແທ້, ເຂົາຍ່ອມໄດ້ຮັບບຸນແລະບາບນັ້ນແນ່ນອນ,
ຕັນຈັສສະ ອະນຸຄັງ ໂຫຕິ ສາຍາວະ ອະນຸປາຍິນີ, ບຸນແລະບາບນັ້ນ ຍ່ອມຕິດຕາມເຂົາໄປ,ເໝືອນເງົາຕາມຕົວເຂົາໄປ ສັນນັ້ນ,
ສັທທາຍະ ສີເລນະ ຈະ ໂຍ ປະວັທຖະຕິ, ຜູ້ໃດຈະເຣີນດ້ວຍສີລແລະມີສັທທາ,
ປັນຍາຍະ ຈາເຄນະ ສຸເຕນະ ຈູພະຍັງ, ເປັນຜູ້ມີປັນຍາ ສະດັບສຶກສາໃນການເສັຽສລະ,
ໂສ ຕາທິໂສ ສັປປຸຣິໂສ ວິຈັກຂະໂນ, ບຸກຄົນຜູ້ເປັນສັຕບຸຣຸສ, ເປັນຜູ້ສຽບແຫລມເຊັ່ນນັ້ນ,
ອາທີຍະຕິ ສາຣະມິທເທວະ ອັຕຕະໂນ, ຍ່ອມເປັນຜູ້ຖືເອົາປໂຍດແຫ່ງຕົນ, ໃນໂລກນີ້ໄວ້ໄດ້ໂດຍແທ້,
ອັຊເຊວະ ກິຈຈະມາຕັປປັງ ໂກ ຊັນຍາ ມະຣະນັງ ສຸເວ, ຄວາມພາກພຽນໃນສິ່ງດີງາມ ເປັນກິຈທີ່ຕ້ອງເຮັດໃນວັນນີ້,ໃຜຈະຮູ້ຄວາມຕາຍ ແມ້ມື້ອື່ນ,
ນະ ຫິ ໂນ ສັງຄະຣັນເຕນະ ມະຫາເສເນນະ ມັຈຈຸນາ, ເພາະການຜັດພ້ຽນຕໍ່ມັຈຈຸຣາຊ ຊຶ່ງມີເສນາຫລາຍ, ຍ່ອມບໍ່ມີສຳຫລັບເຮົາ,
ເອວັມພູເຕສຸ ເປຍເຕສຸ ສາທຸ ຕັຕຖາຊຊຸເປກຂະນາ, ເມື່ອສັງຂານເຫລົ່ານັ້ນຕ້ອງເປັນຢ່າງນີ້ແນ່ນອນ, ການວາງເສີຍໃນສັງຂານເສັຽໄດ້ ຍ່ອມເປັນການດີ,
ອະປິ ເຕສັງ ນິໂຣທະຍາ ປະຕິປັຕຕະຍາຕິ ສາທຸກາ, ອະນຶ່ງ ການປະຕິບັດເພື່ອດັບສັງຂານເສັຽໄດ້ ຍ່ອມເປັນການດີ,
ສັພພັງ ສັມປາທະນີຍັນຫິ ອັປປະມາເທນະ ສັພພະທາຕິ, ກິຈທັ້ງສິ້ນນີ້ຈະພຶງບຳເພັນໃຫ້ບໍຣິບູນໄດ້, ດ້ວຍຄວາມບໍ່ປະໝາດທຸກເມື່ອນັ້ນແລ ດັ່ງນີ້ ...
ສັພເພ ສັຕຕາ ມະຣິສສັນຕິ ມະຣະນັນຕັງ ຫິ ຊີວິຕັງ, ສັຕທັ້ງຫລາຍທັ້ງສິ້ນຈັກຕ້ອງຕາຍ ເພາະ ຊີວິດນີ້ມີຄວາມຕາຍເປັນທີ່ສຸດຮອບ,
ຊະຣັງປິ ປັຕຕະວາ ມະຣະນັງ ເອວັງ ທັມມາ ຫິ ປານິໂນ, ແມ້ຈະຢູ່ໄດ້ເຖິງຊະຣາກໍຕ້ອງຕາຍ, ເພາະສັຕທັ້ງຫລາຍຍ່ອມເປັນຢ່າງນີ້ຕາມທັມມະດາ,
ຍະມະກັງ ນາມະຣູປັນຈະ ອຸໂພ ອັນໂຍຍະນິສສະສິຕາ, ກໍນາມແລະຮູປຄືກາຍກັບໃຈ, ຍ່ອມອາສັຍກັນຢູ່ເປັນຂອງຄູ່ກັນ,
ເອກັສສະມິງ ພິຊຊະມານັສສະມິງ ອຸໂພ ພິຊຊັນຕິ ປັຈຈະຍາຕິ, ເມື່ອຝ່າຍໃດຝ່າຍນຶ່ງແຕກສລາຍ, ທັ້ງ 2 ຝ່າຍກໍສລາຍໄປດ້ວຍກັນ,
ຍະຖາປິ ອັນຍະຕະຣັງ ພີຊັງ ເຂຕເຕ ວຸຕຕັງ ວິຣູຫະຕິ, ປຽບເໝືອນພືດ ຢ່າງໃດຢ່າງນຶ່ງ ທີ່ຫວ່ານລົງແລ້ວໃນພື້ນແຜ່ນດິນ, ຍ່ອມງອກຂຶ້ນໄດ້,
ປາຖະວີຣະສັນຈະ ອາຄັມມະ ສິເນຫັນຈະ ຕະທູພະຍັງ, ເພາະອາສັຍຣົສແຫ່ງແຜ່ນດິນ ແລະເຊື້ອໃນຢາງແຫ່ງພືຊນັ້ນໆ,
ເອວັງ ຂັນທາ ຈະ ທາຕຸໂຍ ຊະ ຈະ ອາຍະຕະນະ ອິເມ, ຂັນທັ້ງ 5 ແລະທາຕທັ້ງຫລາຍ, ພ້ອມທັ້ງອາຍະຕະນະທັ້ງ 6 ນີ້ກໍເໝືອນກັນ,
ເຫຕຸງ ປະຕິຈຈະ ສັມພູຕາ ເຫຕຸພັງຄາ ນິຣຸຊຖະເຣ, ອາສັຍເຫດຈຶ່ງເກີດຂຶ້ນໄດ້, ເມື່ອເຫດນັ້ນແຕກສລາຍກໍຍ່ອມດັບໄປ,
ຍະຖາ ຫິ ອັງຄະສັມພາຣາ ໂຫຕິ ສັທໂທ ຣະໂຖ ອິຕິ, ປຽບເໝືອນການປະກອບຊິ້ນສ່ວນຣົຖເຂົ້າດ້ວຍກັນ, ຄຳຮຽກວ່າ ຣົຖກໍມີຂຶ້ນໄດ້,
ເອວັງ ຂັນເທສຸ ສັນເຕສຸ ໂຫຕິ ສັຕໂຕຕິ ສັມມະຕິ, ເມື່ອຂັນທັ້ງ 5 ຍັງມີຢູ່ກໍເໝືອນກັນ, ຄໍາສົມມຸດວ່າຄົນແລະສັຕກໍມີຂຶ້ນໄດ້,
ອຸໂພ ປຸນຍັນຈະ ປາປັນຈະ ຍັງ ມັຈໂຈ ກຸຣຸເຕ ອະທະ, ເມື່ອຜູ້ທີ່ຕາຍໄປ ທຳບຸນແລະບາບໃດໆ ໃນໂລກນີ້ແລ້ວ,
ຕັນຫິ ຕັສສະ ສະກັງ ໂຫຕິ ຕັນຈະ ອາທາຍະ ຄັຈຊະຕິ, ບຸນແລະບາບນັ້ນແລ ຍ່ອມເປັນຂອງໆເຂົາຜູ້ນັ້ນໂດຍແທ້, ເຂົາຍ່ອມໄດ້ຮັບບຸນແລະບາບນັ້ນແນ່ນອນ,
ຕັນຈັສສະ ອະນຸຄັງ ໂຫຕິ ສາຍາວະ ອະນຸປາຍິນີ, ບຸນແລະບາບນັ້ນ ຍ່ອມຕິດຕາມເຂົາໄປ,ເໝືອນເງົາຕາມຕົວເຂົາໄປ ສັນນັ້ນ,
ສັທທາຍະ ສີເລນະ ຈະ ໂຍ ປະວັທຖະຕິ, ຜູ້ໃດຈະເຣີນດ້ວຍສີລແລະມີສັທທາ,
ປັນຍາຍະ ຈາເຄນະ ສຸເຕນະ ຈູພະຍັງ, ເປັນຜູ້ມີປັນຍາ ສະດັບສຶກສາໃນການເສັຽສລະ,
ໂສ ຕາທິໂສ ສັປປຸຣິໂສ ວິຈັກຂະໂນ, ບຸກຄົນຜູ້ເປັນສັຕບຸຣຸສ, ເປັນຜູ້ສຽບແຫລມເຊັ່ນນັ້ນ,
ອາທີຍະຕິ ສາຣະມິທເທວະ ອັຕຕະໂນ, ຍ່ອມເປັນຜູ້ຖືເອົາປໂຍດແຫ່ງຕົນ, ໃນໂລກນີ້ໄວ້ໄດ້ໂດຍແທ້,
ອັຊເຊວະ ກິຈຈະມາຕັປປັງ ໂກ ຊັນຍາ ມະຣະນັງ ສຸເວ, ຄວາມພາກພຽນໃນສິ່ງດີງາມ ເປັນກິຈທີ່ຕ້ອງເຮັດໃນວັນນີ້,ໃຜຈະຮູ້ຄວາມຕາຍ ແມ້ມື້ອື່ນ,
ນະ ຫິ ໂນ ສັງຄະຣັນເຕນະ ມະຫາເສເນນະ ມັຈຈຸນາ, ເພາະການຜັດພ້ຽນຕໍ່ມັຈຈຸຣາຊ ຊຶ່ງມີເສນາຫລາຍ, ຍ່ອມບໍ່ມີສຳຫລັບເຮົາ,
ເອວັມພູເຕສຸ ເປຍເຕສຸ ສາທຸ ຕັຕຖາຊຊຸເປກຂະນາ, ເມື່ອສັງຂານເຫລົ່ານັ້ນຕ້ອງເປັນຢ່າງນີ້ແນ່ນອນ, ການວາງເສີຍໃນສັງຂານເສັຽໄດ້ ຍ່ອມເປັນການດີ,
ອະປິ ເຕສັງ ນິໂຣທະຍາ ປະຕິປັຕຕະຍາຕິ ສາທຸກາ, ອະນຶ່ງ ການປະຕິບັດເພື່ອດັບສັງຂານເສັຽໄດ້ ຍ່ອມເປັນການດີ,
ສັພພັງ ສັມປາທະນີຍັນຫິ ອັປປະມາເທນະ ສັພພະທາຕິ, ກິຈທັ້ງສິ້ນນີ້ຈະພຶງບຳເພັນໃຫ້ບໍຣິບູນໄດ້, ດ້ວຍຄວາມບໍ່ປະໝາດທຸກເມື່ອນັ້ນແລ ດັ່ງນີ້ ...
